Teleurgesteld, dat was ik toen ik de definitie googelde van de therapeutische relatie. Wat ik vond was dat de definitie van Bordin (1979) vaak werd aangehaald: (1) overeenstemming over de doelen van de therapie, (2) overeenstemming over de taken van de therapie, en (3) de kwaliteit van de persoonlijke band tussen patiënt en therapeut. 

Doelen? Taken? Dat is vast belangrijk voor de relatie, maar toch niet waar het primair om draait. En ‘persoonlijke band’ is toch een ander woord voor relatie? Voor mij schiet deze definitie te kort. Voor mij is deze definitie alsof je iemand je huis wil laten zien, maar je laat diegene het huis van je buren zien in plaats van je eigen huis. Het komt in de buurt, maar het is het niet.

Dat is jammer, want de therapeutische relatie is nou net zo belangrijk.

Ik zie de therapeutische relatie anders dan deze definitie ons voor legt. Voor mij is het een dynamische beweging tussen cliënt en therapeut. Je zou het kunnen zien als een dans: de cliënt zet een stap, ik zet een stap, de cliënt weer en daarna ik weer. Zo bewegen we met elkaar terwijl we beiden bezig zijn met het probleem en het gedrag van de cliënt. 

Om deze dans te kunnen vatten, is het belangrijk dat deze dynamische beweging van therapeut-cliënt interactie wat meer op de voorgrond geplaatst wordt. Hiervoor hebben we theorieën nodig die deze interactie als uitgangspunt nemen. Gelukkig zijn deze er al, zoals de Relational Frame Theory (Hayes, Barnes-Holmes & Roche, 2001) en het Interbehavioral Field (Hayes & Fryling, 2018, Barnes-Holmes, Barnes-Holmes, & McEnteggart, 2020). Deze theorieën mogen misschien niet zo bekend zijn, ze kunnen ze ons wel veel inzicht geven in hoe we als therapeut de dans met de cliënt op subtiele wijze kunnen sturen en kunnen inzetten voor therapie.

Ben je ook benieuwd hoe je dit doet? Op 4, 5 en 6 november geef ik een workshop waarin je zelf de therapeutische relatie kan ervaren als deze bijzondere dynamiek tussen cliënt en therapeut. Aan de hand van bovenstaande theorieën en praktische oefeningen krijg je inzicht in hoe je deze dans kan sturen en inzetten in je praktijk. 

Voor meer informatie over de workshop klik hier.

Referenties 

Barnes-Holmes, D., Barnes-Holmes, Y. & McEnteggart, C. Updating RFT (More Field than Frame) and its Implications for Process-based Therapy. Psychol Rec 70, 605–624 (2020).

Bordin, E. S. (1979). The generalizability of the psychoanalytic concept of the working alliance. Psychotherapy: Theory, research & practice, 16(3), 252.

Hayes, S. C., Barnes-Holmes, D., & Roche, B. (Eds.). (2001). Relational frame theory: A post-Skinnerian account of human language and cognition.

Hayes, L. J., & Fryling, M. J. (2018). Psychological events as integrated fields. The Psychological Record, 68(2), 273-277.